төр

сущ.

1) вид, разнови́дность (в классификации)

туфрак төрләре — разнови́дности по́чвы

продукт төре — разнови́дность проду́кта

кыяк - яфракның бер төре — злак - э́то вид листа́

яңа төр товарлар — това́ры но́вого ви́да

2) лог.; филос. вид (в отношении к роду)

музыка -сәнгать төре — му́зыка - вид иску́сства

3) биол. вид || видово́й

төр иммунитеты — видово́й иммуните́т

•

- төргә төрләнү

- төрен төргә аеру